پاييز ديگر

چه سال بدی بود جدا پاييز ديگر...

تمام اتفاقاتی که منتظرش بودم به بهترین شکل انجام شد و شکل گرفت.عسل مهاجرت کرد و بعد از چند ماه دلتنگی به محیط جدیدش خو گرفت و توو دانشگاه پذیرفته شد زندگی من بعد از ۱۲ سال شکل خصوصی به خودش گرفت.نبودنش خلاهای زیادی برای هممون به همراه داشته و داره اما به امید دیدنش روزگار میگذرونیم و به اینده بسیار امیدواریم. کار ساخت ویلا تقریبا رو به پایانه و این پروسه فشار زیادی برامون به همراه داشت.امیدوارم دلخوش به داشتنش باشم روزای شلوغ و لذتبخشی و میگذرونم کم کم مینویسم از هر روزش پاييز ديگر...

روزها به سرعت میگذره صبح خیلی زود هم که بیدار میشم بازهم متوجه گذر زمان نمیشم اینترنت محدود شده و خیلی زیاد بی حوصله میشم.

هر روز با برنامه ریزی کامل به کارهام میرسم و دخملی نوبت عصر میره مدرسه و من چند ساعت برای خودم وقت دارم. از وقتی میره مدرسه بهتر درس میخونه همه چی عالیه فقط یه چیز برای زندگیم میخوام که از خدا میخوام بهم هدیه ش کنه

پاييز ديگر...